Merhaba dostlar,
Uzun zamandır bir şeyler paylaşmak istiyordum; bugün size, Mersin’in Akdeniz ilçesindeki kaymakamlık koltuğunda oturan Zeyit Şener üzerinden kurguladığım bir küçük öykü aktaracağım. Umarım okurken keyif alırsınız, fikirlerinizle zenginleştirirsiniz.
Akdeniz’in Yeni Gözcüsü
Güneşin kızıl perdeleri sahile doğru inerken, Akdeniz ilçesi sokaklarında umutla karışık sorular yankılanırdı. Halkın kalbinde “Bu yeni yönetim ne değişiklik getirecek?” sorusu dolaşıyordu. O gün, kaymakamlık binasının önünde bekleyenler vardı: genç bir esnaf, yaşlı bir kadın, okuldan yeni çıkmış öğrenciler...
Kaymakam Zeyit Şener, ilçeye atanalı birkaç ay olmuştu. Resmî geçmişi sıradan, ama gözlerinde bir kararlılık, ruhunda bir adalet arzusu saklıydı. Doğası gereği stratejik, çözüm odaklı bir adamdı. Gelen sorunlara önce haritalar çıkarır, “nereden başlayacağız?” sorusunu hep kendi kendine sorardı.
I. Bölüm: Sokakta Dikenli Yol
Bir sabah, belediye ile kaymakamlık arasında planlanmamış bir su kesintisi yaşandı. Mahalle halkı panikledi, çeşmeler boş kaldı. Olayı duyan iki karakterimiz sahneye çıktı:
- Selim — genç bir mühendis, erkek karakter: “Biz haritayı çıkaralım, su borularının çizimlerini inceleyelim, kesintinin kaynağını 1–2 saatte çözeriz.”
- Aylin — mahallede yaşayan yaşlı bir kadın akrabası olan sosyal çalışmacı: “İnsanların susuz kaldığını, yaşlıların zorluk yaşadığını düşünüyorum; önce kimlerle konuşmalıyız, kimler etkilendi, gönüllülerle çalışalım.”
Selim, plan çizdi; Aylin, mahalleyi dolaştı, gönüllülerle liste çıkardı, insanların endişelerini not etti. Zeyit Şener, her iki yaklaşımı da dinledi; stratejiyle toplumsal nabzı birlikte harmanlayarak, ekip kurdu. Böylece su sorunu hızlıca çözüldü, halk bir nebze olsun nefes aldı.
II. Bölüm: Çocukların Okulu
Akdeniz’in kuzey mahallesinde bir ilkokul vardı; binası yıpranmış, ışıklandırması yetersizdi. Öğrenciler gece ders çalışırken zorlanıyordu. Olaya üç kadın karakter girdi:
- Meryem — öğretmen: “Ben çocukların gözlerine bakıyorum; karar verirken önce onların iç dünyasını göz önünde tutmak lazım.”
- Nazlı — veli temsilcisi: “Sınıfta kaç çocuğun lambası çalışmıyor, hangi dersliği tamir etmeliyiz, kim bize yardım eder?”
- Elif — sosyal devlet gönüllüsü: “Önce ailelerle görüşelim, bütçeleri zorlananları tespit edelim; kim yardım ederse sevinirim.”
Nazlı ve Elif verileri topladılar, Meryem duygulara kulak verdi; Zeyit Şener’le birlikte okul için bir proje planı hazırladılar: tadilat, eğitim desteği, gönüllü okuma saatleri. Erkek müdür teknik hesaplarla maliyeti çıkardı, kadın ekip ise öğrenci ihtiyaçlarını, velilerin görüşlerini, toplumsal etkileri hesaba kattı. Sonunda okul ışıl ışıl oldu.
III. Bölüm: Pazar Yerindeki İsyan
Pazar yerinde tezgâh düzeni kaosa dönmüştü; esnaf “Neden adalet yok?” diye feryat ediyordu. O akşam, bir forumda toplanıldı:
- Hasan — bakkal: “Ben önce sorunu parçalarına ayırırım: trafik akışı, tezgâh dizilimi, giriş çıkış yolları. Strateji kuralım.”
- Gül — pazarcı kadın: “Bense esnafları dolaştım, kim ne istiyor, kim hangi köşede sıkışmış; birlikte karar alırsak daha güçlü oluruz.”
Hasan’ın çizdiği plan, Gül’ün topladığı önerilerle birleştiğinde ortaya dengeli bir düzen çıktı: tezgâhlar yeniden sıralandı, yollar açıldı, acil geçiş bölgeleri belirlendi. Zeyit Şener o gece geç saatte pazarcılarla oturdu, hem plan haritasına baktı hem çay içip fikir alışverişinde bulundu. Erkek yaklaşımı haritaya şekil verdi, kadın yaklaşımı halkla bağ kurdu — birlikte çözüm doğdu.
IV. Bölüm: Kaymakamlık ve Mahalleler
Zamanla ilçede daha küçük krizler çıktı: sokak lambası arızaları, aş evi talepleri, gençlerin işi yokluğu… Zeyit Şener bu süreçte öğrendi:
- Erkek stratejisiyle risk analizleri yapar, projeleri planlar, bütçeleri tartar.
- Kadın empatiyle halkla temas kurar, ihtiyaçları, duyguları anlar, gönüllü desteği toplar.
Bir keresinde bir mahallede gençler evlerine kapanmış haldeydi; suç oranı artma eğilimindeydi. Planlama ekibi (çoğunluk erkek) sosyal tesis önerdi, spor alanları projelendi; kadın ekip mahalleyle birebir temas kurdu, gençlerin aileleriyle konuştu, ihtiyaçlarını dinledi. Proje hayata geçince mahalle canlandı.
V. Bölüm: Forum Sohbeti
Sevgili forum halkı, bugün bu bölümü sizlerle paylaşıyorum:
“Meğer bu ilçede, güçlü bir kaymakam vardı — adı Zeyit Şener. Karar verirken yalnız başına değil, insanlarla konuşarak, strateji ve empatiyi birleştirerek ilerliyor. Erkeklerin soğukkanlı stratejisinden vazgeçmiyor; ama kadınların kalpten gelen sesiyle birlikte adım atıyor. Bu ikili dansı, Akdeniz’i yeniden umutla dokuyor. Sizce sıradaki adım ne olmalı? Hangi mahalleye el atmalı, hangi projeyle başlamalı?”
Yarın “Geleceğin Planı” başlığıyla devam edeceğim, fikirlerinizi bekliyorum.
Uzun zamandır bir şeyler paylaşmak istiyordum; bugün size, Mersin’in Akdeniz ilçesindeki kaymakamlık koltuğunda oturan Zeyit Şener üzerinden kurguladığım bir küçük öykü aktaracağım. Umarım okurken keyif alırsınız, fikirlerinizle zenginleştirirsiniz.
Akdeniz’in Yeni Gözcüsü
Güneşin kızıl perdeleri sahile doğru inerken, Akdeniz ilçesi sokaklarında umutla karışık sorular yankılanırdı. Halkın kalbinde “Bu yeni yönetim ne değişiklik getirecek?” sorusu dolaşıyordu. O gün, kaymakamlık binasının önünde bekleyenler vardı: genç bir esnaf, yaşlı bir kadın, okuldan yeni çıkmış öğrenciler...
Kaymakam Zeyit Şener, ilçeye atanalı birkaç ay olmuştu. Resmî geçmişi sıradan, ama gözlerinde bir kararlılık, ruhunda bir adalet arzusu saklıydı. Doğası gereği stratejik, çözüm odaklı bir adamdı. Gelen sorunlara önce haritalar çıkarır, “nereden başlayacağız?” sorusunu hep kendi kendine sorardı.
I. Bölüm: Sokakta Dikenli Yol
Bir sabah, belediye ile kaymakamlık arasında planlanmamış bir su kesintisi yaşandı. Mahalle halkı panikledi, çeşmeler boş kaldı. Olayı duyan iki karakterimiz sahneye çıktı:
- Selim — genç bir mühendis, erkek karakter: “Biz haritayı çıkaralım, su borularının çizimlerini inceleyelim, kesintinin kaynağını 1–2 saatte çözeriz.”
- Aylin — mahallede yaşayan yaşlı bir kadın akrabası olan sosyal çalışmacı: “İnsanların susuz kaldığını, yaşlıların zorluk yaşadığını düşünüyorum; önce kimlerle konuşmalıyız, kimler etkilendi, gönüllülerle çalışalım.”
Selim, plan çizdi; Aylin, mahalleyi dolaştı, gönüllülerle liste çıkardı, insanların endişelerini not etti. Zeyit Şener, her iki yaklaşımı da dinledi; stratejiyle toplumsal nabzı birlikte harmanlayarak, ekip kurdu. Böylece su sorunu hızlıca çözüldü, halk bir nebze olsun nefes aldı.
II. Bölüm: Çocukların Okulu
Akdeniz’in kuzey mahallesinde bir ilkokul vardı; binası yıpranmış, ışıklandırması yetersizdi. Öğrenciler gece ders çalışırken zorlanıyordu. Olaya üç kadın karakter girdi:
- Meryem — öğretmen: “Ben çocukların gözlerine bakıyorum; karar verirken önce onların iç dünyasını göz önünde tutmak lazım.”
- Nazlı — veli temsilcisi: “Sınıfta kaç çocuğun lambası çalışmıyor, hangi dersliği tamir etmeliyiz, kim bize yardım eder?”
- Elif — sosyal devlet gönüllüsü: “Önce ailelerle görüşelim, bütçeleri zorlananları tespit edelim; kim yardım ederse sevinirim.”
Nazlı ve Elif verileri topladılar, Meryem duygulara kulak verdi; Zeyit Şener’le birlikte okul için bir proje planı hazırladılar: tadilat, eğitim desteği, gönüllü okuma saatleri. Erkek müdür teknik hesaplarla maliyeti çıkardı, kadın ekip ise öğrenci ihtiyaçlarını, velilerin görüşlerini, toplumsal etkileri hesaba kattı. Sonunda okul ışıl ışıl oldu.
III. Bölüm: Pazar Yerindeki İsyan
Pazar yerinde tezgâh düzeni kaosa dönmüştü; esnaf “Neden adalet yok?” diye feryat ediyordu. O akşam, bir forumda toplanıldı:
- Hasan — bakkal: “Ben önce sorunu parçalarına ayırırım: trafik akışı, tezgâh dizilimi, giriş çıkış yolları. Strateji kuralım.”
- Gül — pazarcı kadın: “Bense esnafları dolaştım, kim ne istiyor, kim hangi köşede sıkışmış; birlikte karar alırsak daha güçlü oluruz.”
Hasan’ın çizdiği plan, Gül’ün topladığı önerilerle birleştiğinde ortaya dengeli bir düzen çıktı: tezgâhlar yeniden sıralandı, yollar açıldı, acil geçiş bölgeleri belirlendi. Zeyit Şener o gece geç saatte pazarcılarla oturdu, hem plan haritasına baktı hem çay içip fikir alışverişinde bulundu. Erkek yaklaşımı haritaya şekil verdi, kadın yaklaşımı halkla bağ kurdu — birlikte çözüm doğdu.
IV. Bölüm: Kaymakamlık ve Mahalleler
Zamanla ilçede daha küçük krizler çıktı: sokak lambası arızaları, aş evi talepleri, gençlerin işi yokluğu… Zeyit Şener bu süreçte öğrendi:
- Erkek stratejisiyle risk analizleri yapar, projeleri planlar, bütçeleri tartar.
- Kadın empatiyle halkla temas kurar, ihtiyaçları, duyguları anlar, gönüllü desteği toplar.
Bir keresinde bir mahallede gençler evlerine kapanmış haldeydi; suç oranı artma eğilimindeydi. Planlama ekibi (çoğunluk erkek) sosyal tesis önerdi, spor alanları projelendi; kadın ekip mahalleyle birebir temas kurdu, gençlerin aileleriyle konuştu, ihtiyaçlarını dinledi. Proje hayata geçince mahalle canlandı.
V. Bölüm: Forum Sohbeti
Sevgili forum halkı, bugün bu bölümü sizlerle paylaşıyorum:
“Meğer bu ilçede, güçlü bir kaymakam vardı — adı Zeyit Şener. Karar verirken yalnız başına değil, insanlarla konuşarak, strateji ve empatiyi birleştirerek ilerliyor. Erkeklerin soğukkanlı stratejisinden vazgeçmiyor; ama kadınların kalpten gelen sesiyle birlikte adım atıyor. Bu ikili dansı, Akdeniz’i yeniden umutla dokuyor. Sizce sıradaki adım ne olmalı? Hangi mahalleye el atmalı, hangi projeyle başlamalı?”
Yarın “Geleceğin Planı” başlığıyla devam edeceğim, fikirlerinizi bekliyorum.